Zapraszamy rodziny i pary identyfikujące się jako nieheteronormatywne: lesbijki, gejów, osoby biseksualne oraz transseksualne do Kliniki Par.
Jeśli masz problemy w swojej relacji, czujesz się zablokowany/a lub chcesz sprawić, żeby Twoje życie w relacji było pełniejsze, to jest miejsce dla Ciebie.
Pracujemy z konfliktami w relacji, trudnościami komunikacyjnymi, trudnościami związanymi z reakcją społeczeństwa i rodziny na związek. Pomagamy w sytuacji kryzysu w związku.
RAZEM CZY OSOBNO? Na sesje zapraszamy obie osoby.
W sytuacji, kiedy jedna z osób nie chce uczestniczyć w spotkaniu ( ponieważ np. nie jest zainteresowana pracą nad relacją, nie widzi problemu lub obawia się spotkania z terapeutą), zapraszamy osobę z pary indywidualnie.
JAK PRACUJEMY? Pierwsza sesja jest zwykle konsultacją. Jest poświęcona zebraniu informacji na temat sytuacji i postawieniu diagnozy problemu, wskazaniu kierunku pracy . Kolejne sesje są poświęcone pracy nad rozwiązaniem trudnej dla pary sytuacji.
Zwykle umawiamy się na kilka spotkań: od 3 do 10 spotkań– czasami w bardzo krótkim czasie udaje się wypracować rozwiązanie problemu, a czasami potrzeba na to więcej spotkań.
KOSZT : Sesja trwa 55 minut.
Koszt sesji terapeutycznej dla par wynosi 150 zł.
W naszej pracy kierujemy się Kodeksem Etycznym Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapeutów i Trenerów Psychologii Procesu – plik PDF
MAGDALENA KOWALSKA
Psychologią Procesu (POP) zajmuję się od 2008 roku. Ukończyłam
dwuletnie Studium Psychoterapii, roczne studium Polityki Relacji oraz roczny kurs
coachingu POP. Jestem studentką szkolenia dyplomowego IPP.
Uczestniczyłam w warsztatach psychologii zorientowanej na proces w
Polsce i za granicą. Przez 2 lata prowadziłam
grupę wsparcia dla kobiet w stowarzyszeniu Lambda Warszawa, wcześniej byłam uczestniczką różnych grup w tej organizacji. Od lat interesują mnie relacje międzyludzkie, bez względu na orientację seksualną, a
moją pasją jest odkrywać o co w nich chodzi. Jako osoba nieheteronormatywna znam i rozumiem środowisko LGBT. Z wykształcenia architekt, z zamiłowania podróżnik, mieszkam ze swoim
owczarkiem niemieckim. Lubię dobre kino, otwarte
przestrzenie i głębokie rozmowy o życiu.
MAŁGORZATA SZCZEPAŃSKA – jestem psychologiem (UKSW) oraz dyplomowaną psychoterapeutką (licencja Instytutu Psychologii Procesu i Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapeutów i Trenerów Psychologii Procesu uprawniającą do prowadzenia psychoterapii, mediacji i pracy z grupami metodą psychologii procesu).
Od 2001 roku prowadzę terapię. Pracowałam z osobami chorymi na depresję, z osobami z zaburzeniami snu i zaburzeniami lękowymi w szpitalu na Nowowiejskiej. Prowadziłam jako trener szkolenia dla firm z zakresu negocjacji, komunikacji, budowania zespołu, umiejętności kierowniczych i menedżerskich. Prowadziłam także grupy terapeutyczne dla młodzieży, dla dorosłych, dla osób chorych na SM w Polskim Towarzystwie Stwardnienia Rozsianego.
W Ośrodku Poza Centrum prowadzę terapię indywidualną, par i rodzin oraz terapię grupową. Osobiście i zawodowo jestem zainteresowana zagadnieniem mitu relacji, poszukiwaniem ukrytych, nieświadomych wzorców wpływających na związek, poszukiwaniem barier utrudniających pełniejsze bycie w relacji i wypracowywaniem nowych , satysfakcjonujących wzorców zachowania w relacji.
Jestem mężatką, mam dwóch synów. Trenuję japońskie sztuki walki.
Klinika Par LGBT –
rozmowa z terapeutką: Magdaleną Kowalską
1. Dla kogo jest klinika par? Z jakimi problemami można się zgłaszać?
Klinika par jest dla każdego, kto jest ciekawy swojej relacji. Dla każdego, kogo interesuje w jakim kierunku ona zmierza, kto chce poszerzyć świadomość wokół swojego związku.
Terapia jest też oczywiście dla tych, którzy dostrzegają trudności w swoich relacjach. Dotarcie do źródła problemu nie jest aż tak istotne jak znalezienie odpowiedzi, po co coś się dzieje. Na przykład: kiedy problemem jest ciągłe spóźnianie partnera, nie jest aż tak istotne, czy i dlaczego ma on kłopoty ze wstawaniem rano, ale zastanawiamy się w jaki sposób to spóźnianie jest konieczne w tej chwili dla relacji, w czym to pomaga i co musi się wydarzyć, żeby taki stan rzeczy uległ zmianie.
Bardzo częstym problemem w relacjach są problemy komunikacyjne. Terapia polega na wnoszeniu tego, co nie wyrażone, pomijane. Szukamy sposobów na wyrażenie swoich intencji i oczekiwań. Pomagamy partnerom w uświadomieniu sobie i wypowiedzeniu trudnych emocji lub ciepłych uczuć. W wyniku tego zmienia się atmosfera w relacji, pojawia się bliskość i zrozumienie.
Zostać razem, czy się rozstać? To częste pytanie osób zgłaszających się na terapię par. Terapia skupia się na odnajdywaniu czym jesteśmy a czym nie jesteśmy w tej relacji, co nas łączy, a co dzieli? Poszukujemy wspólnej definicji relacji, czy chcemy się nadal przyjaźnić, być w związku, czy może już jesteśmy dawno wewnętrznie osobno?
Huśtawki nastrojów: Zwykły telefon partnera wynosi Cię na wyżyny szczęścia, za to gdy nie odbiera spadasz w otchłań rozpaczy. Poczucie ciągłej mieszanki uczuć i braku rozwoju wypala energię Twojego związku. Stajesz się uzależniony. Terapia polega na przerwaniu tego błędnego koła i odnalezienia czegoś, co naprawdę łączy parę.
To tylko niektóre z problemów poruszanych na sesjach. Zaletą Psychologii Procesu (POP) jest praca właściwie z każdym doświadczeniem, którego klient doświadcza w sobie, w relacji, czy w grupie osób.
2. Czy osoby LGBT mają inne problemy niż osoby heteronormatywne?
Moim zdaniem każda relacja, czy para partnerów jest inna. Jest to zestawienie dwóch różnych osobowości, dwóch procesów. W swojej pracy nie stosuję rozróżnienia ze względu na płeć osób tworzących relację. Z tego też powodu nie określam różnicy pomiędzy parami LGBT i heteronormatywnymi.
Na pewno tym, co odróżnia pary LGBT od heteronormatywnych jest ich umiejscowienie w kontekście społecznym. Jak wiadomo pary LGBT są mniejszością i z tego względu podlegają wielu stresującym sytuacjom w domu, w pracy czy na ulicy. Różni się też często podejście osób LGBT do związku ponieważ nie mają możliwości wzięcia ślubu, oficjalnie posiadania dzieci oraz są okrojone z wielu przywilejów społecznych. Pary LGBT jako pary nie dopasowane do wiodącej normy społecznej, miewają też związane z tym problemy relacyjne. Psychologia Procesu, jako jedna z niewielu metod psychoterapii, bierze ten aspekt społeczny pod uwagę i oferuje szeroki zakres narzędzi pomocnych w pracy z mniejszościami. Dlatego polecam te metodę dla relacji LGBT.
3. Z jakimi wobec tego problemami zgłaszają się do Pani najczęściej pary LGBT?
W pracy z parami LGBT każdy zwykły problem relacyjny trzeba rozpatrywać również w kontekście społecznym. Na przykład częsty problem braku czułości w związku, w relacji LGBT może być powiązany z brakiem akceptacji siebie, jako osoby marginalizowanej w świecie lub z lękiem przed ostracyzmem społecznym.
Innymi problemami osób LGBT jest dyskryminacja, wykluczenie w domu i pracy, życie w kłamstwie, ukryciu, problem coming outu, braku akceptacji specyfiki relacji, a co za tym idzie niskiego poczucia własnej wartości.
Oprócz tego oczywiście pary LGBT mają cały szereg zwykłych problemów dokładnie takich samych jak pary innej orientacji.
4. Osoby LGBT często boja się oceny innych, czy na takiej terapii mogą się czuć bezpiecznie/sobą?
Psychologia Zorientowana na Proces nie jest przypisana jakiemuś określonemu systemowi wartości, nie wyznacza zasad, to nie jest jej cel. Każdy klient witany jest z życzliwą otwartością, każdy wybiera to, co mu pasuje. Terapeuta podąża za procesem klienta i wspiera go w tym, do czego dąży. Może jedynie zwrócić klientowi uwagę na jego nieświadomie gesty, słowa, zachowania, które pokazują co naprawdę jest naturą klienta. Dlatego jeśli klient określa swoją tożsamość jako LGBT, to terapeuta będzie to wspierał z wrażliwością, z jaką podchodzi do każdej jednostki.
5. Dlaczego Pani prowadzi Klinikę Par LGBT?
Relacje są dla mnie wciąż odkrywaną tajemnicą, magią, która się dzieje miedzy dwojgiem ludzi. Czasem, z jakichś pozornie niedorzecznych powodów, dwoje ludzi ciągnie do siebie i choćby cały świat był przeciwko, trwają przy sobie. Innym razem znów, niby dopasowana para, nie może ze sobą wytrzymać. Chcę wciąż odkrywać dlaczego tak się dzieje: co spaja ludzi, lub kiedy jest czas na rozstanie, mimo, że otoczenie i życie temu nie sprzyja.
Często też dzieje się tak, że dwoje ludzi jest już tak zmęczonych tkwieniem w stałych rolach w relacji, że mimo łączącej ich miłości, rozstają się. Chciałabym pomóc takim osobom odnaleźć skostniałe schematy, przerwać je i poprawić jakość ich życia.
Dlaczego osoby LGBT? Myślę, że tego typu relacje są podwójnie zagrożone: nie dość, że miotają nimi wewnętrzne relacyjne problemy, to jeszcze są poddane presji społecznej, a w gabinecie terapeuty POP mogą znaleźć pomoc, ciepło, zrozumienie, siłę i akceptację.
6. Czym w takim razie charakteryzuje się metoda Psychologii Zorientowanej na Proces?
Klient, zazwyczaj przychodzi na sesję terapeutyczną z jakimś problemem, czymś, co ocenia jako trudność, coś niedobrego, coś co chciałby zniwelować lub zmienić. Może to być na przykład jakaś cecha charakteru, której nie lubi, jakiś rodzaj zachowania, uzależnienia ale też trudności w relacjach, spotykanie wciąż podobnie uciążliwych ludzi na swojej ścieżce, powtarzanie podobnych zachowań w związkach, poczucie kręcenia się w kółko lub w ogóle trudności z porozumiewaniem się z ludźmi.
Podczas sesji klient wraz z terapeutą przyglądają się tym trudnym, lub w jakiś sposób ciekawym doświadczeniom. Klient próbuje najpierw odnaleźć ich specyfikę, jakość, cechy charakterystyczne, a następnie terapeuta zachęca klienta do odtworzenia, poczucia, skontaktowania się z tym doświadczeniem na różne sposoby: w ruchu, wyobraźni, opowieści, w emocjach, relacji z terapeutą czy przyglądając się życiu wokół. W ten sposób klient zdobywa kontakt z zupełnie nowymi doświadczeniami w sobie, ukazują się możliwości nowych zachowań, reakcji, zachodzi zmiana tożsamości. Innymi słowy, terapeucie POP przyświeca zasada, że: "odpowiedź na trudności zawiera się w trudnościach"; klient odkrywa i poznaje doświadczenie stojące za tą trudnością i wzbogaca o nie swoje życie, stając się pełniejszą jednostką.
Ważnym aspektem terapii POP jest kontekst społeczny. Terapeuta pracując z relacją dwojga ludzi, przygląda się jednocześnie w jakim położeniu społecznym się ona znajduje i jaki to ma wpływ na problemy z jakimi się boryka. Jest to szczególnie pomocne przy parach, które wywodzą się z mniejszości, ponieważ wiele problemów, kryzysów wynika z tego, że są one odrzucane przez główny nurt społeczny.
7. Dlaczego to właśnie POP ma być receptą na poprawienie jakości relacji?
POP często oferuje szybkie rozwiązania. Czasem wystarczy kilka sesji, żeby poznać proces relacji, kierunek w jakim relacja zmierza, czy też role, w jakich partnerzy utkwili.
Jednym z problemów relacyjnych jest to, że osoby utykają w "ulubionych" rolach i nie potrafią ruszyć z tego miejsca. POP dysponuje zestawem konkretnych i rzetelnych narzędzi, pozwalających na wprowadzenie klienta w nową rolę, zburzenie utartego schematu zachowań. Na przykład osoba w relacji, która identyfikuje się jako słaba i potulna, po spotkaniu z siłą i mocą, którą widzi w swoim partnerze, poznaje w zaciszu gabinetu terapeutycznego to doświadczenie i przeżywa wewnętrznie jako swoje. Pozwala jej to wyjść z pozycji słabości, w której tkwiła.
Inny problem relacyjny to brak jasnej komunikacji w wyrażaniu potrzeb, co powoduje konflikty. POP oferuje sposoby na to, żeby wyklaryfikować jasność komunikatów i uświadomić partnerom, jakie konkretne potrzeby stoją za ich stanowiskami. Na przykład: para wciąż kłóci się o to, że jedna osoba lubi porządek, a drugiej nie przeszkadza bałagan. Na sesji dochodzi się do tego, co jest istotnego dla każdej ze stron w staniu na takim stanowisku. Często okazuje się, że wcale nie chodzi o powierzchowną konieczność utrzymywania porządku ale na przykład o poczucie bezpieczeństwa, obwarowane różnymi lękami.
POP pozwala również w bezpiecznej atmosferze przeprowadzić pracę z konfliktem.
POP jest otwarty na każdą tzw "inność", zachwyca się każdym doświadczeniem, nawet tym określanym początkowo jako negatywne i w każdej sytuacji dostrzega mądrość procesu życia. Szuka odpowiedzi "po co?" coś się dzieje, a nie "dlaczego?" coś się wydarzyło.
POP działa w duchu "głębokiej demokracji" tzn, że każdy głos i postawa w społeczeństwie ma znaczenie, jest wysłuchana i wzięta pod uwagę. To bardzo pomaga w efektywnej pracy z mniejszościami, gdyż dostrzega się głębokie wartości i potrzeby większości jak i mniejszości równorzędnie.
